Een 120 jaar oude zoutwaterkrokodil, Cassius, stierf vorig jaar aan sepsis veroorzaakt door een sluimerende infectie die meer dan veertig jaar in zijn lichaam bleef zitten. De zaak, onthuld door een necropsie uitgevoerd door het Center for Crocodile Research in Darwin, benadrukt de unieke veerkracht – en ultieme kwetsbaarheid – van reptielen voor langdurige infecties.
De stille dreiging: ingekapselde infectie
Sally Isberg, algemeen directeur van het onderzoekscentrum, legde uit dat Cassius een infectie had die voortkwam uit een verwonding die hij in het wild had opgelopen vóór zijn gevangenneming in 1984. Krokodillen kunnen infecties inkapselen in vezelig weefsel, waardoor ze effectief voor langere perioden worden afgesloten. Dit is anders dan bij zoogdieren, waar dergelijke infecties zich doorgaans manifesteren als abcessen.
De insluiting is echter niet permanent. In het geval van Cassius scheurde het vezelachtige omhulsel, of ‘fibrose’, uiteindelijk in november nabij zijn linkerlong, waardoor de tientallen jaren oude infectie vrijkwam en tot snelle sepsis leidde. Opmerkelijk is dat Isberg slechts 17 dagen voor zijn dood tijdens een gezondheidscontrole geen zichtbare tekenen van ziekte ontdekte.
Letsel en leeftijd: de dubbele klap
De oorspronkelijke blessure ontstond waarschijnlijk toen Cassius als jongere zijn linkervoorbeen verloor. Uit de necropsie bleek dat de infectie verband hield met schade aan zijn linker ribbenkast, die was opgezwollen door de groeiende fibrose. Naarmate Cassius ouder werd, verslechterde het vermogen van zijn lichaam om het vezelachtige omhulsel in stand te houden, waardoor het uiteindelijk barstte.
“Hij was niet in staat om door te gaan met het maken van dat vezelige omhulsel rond die infectie”, aldus Isberg. Dit benadrukt dat zelfs bij langlevende reptielen celverval uiteindelijk de afweermechanismen in gevaar brengt.
Leeftijdsschatting blijft onzeker
Marineland Crocodile Park vierde de 120e verjaardag van Cassius in 2023, maar zijn leeftijd was altijd een schatting. Onderzoekers probeerden zijn leeftijd te bevestigen door groeiringen in zijn dijbeen te analyseren, maar de stabiele temperaturen in het park maakten het onmogelijk om een nauwkeurige meting te krijgen. Groeiringen in krokodillenbotten zijn alleen betrouwbaar als de stofwisseling fluctueert, iets wat niet gebeurt in een gecontroleerde omgeving.
Ondanks de onzekerheid blijft de levensduur van Cassius buitengewoon. Zijn lichaam is nu taxidermisch gemaakt en zal te zien zijn in een tentoonstelling in Marineland Crocodile Park.
De dood van Cassius herinnert ons eraan dat zelfs de meest veerkrachtige wezens vatbaar zijn voor de langetermijngevolgen van verwondingen en de onvermijdelijke effecten van veroudering. De zaak onderstreept de complexe wisselwerking tussen infectie, immuniteit en een lang leven bij reptielen, en biedt waardevolle inzichten voor natuurbehoud en diergeneeskunde.
