Naukowcy odkryli, że myszy podczas porodu wykazują wspólne wsparcie podczas porodu, co było zachowaniem znanym wcześniej tylko u ludzi i niektórych naczelnych. Odkrycie to podważa pogląd na temat ograniczonego charakteru opieki rodzicielskiej w królestwie zwierząt, sugerując, że wzajemne wsparcie podczas porodu może być znacznie częstsze niż wcześniej sądzono.
Odkrywanie i eksperymentowanie
Zachowanie to po raz pierwszy zauważono podczas badań aktywności mózgu myszy podczas porodu. Naukowcy z NYU Langone Health zaobserwowali, że więźniarki aktywnie interweniowały, gdy ciężarna mysz miała trudności z urodzeniem potomstwa. Aby upewnić się, że to nie przypadek, zmodyfikowano genetycznie myszy tak, aby brakowało im receptorów oksytocyny niezbędnych do skurczów macicy, co często prowadzi do śmiertelnych powikłań podczas porodu.
W badaniu ciężarne myszy podzielono na dwie grupy: jedną połączono w parę z doświadczonymi matkami, a drugą pozostawiono samą. Wyniki były niesamowite. Dziewięć z dziesięciu myszy, którym pomagały doświadczone matki, przeżyło poród, a 90% ich młodych również przeżyło. W tym samym czasie przeżyła tylko jedna samotna mysz, a wszystkie jej młode zdechły. Myszy „położne” ostrożnie usuwały uwięzione dzieci, otwierając nawet błony owodniowe, aby noworodki mogły oddychać.
Dlaczego doświadczenie ma znaczenie
Dalsze eksperymenty wykazały, że doświadczenie matki było kluczowe. Myszy połączone z samcami lub samicami, które nigdy nie rodziły, wykazywały częściową pomoc – samce stosowały ucisk fizyczny, aby wspomóc poród, a nieródki lizały i uciskały brzuch – ale nie wykonywały krytycznego etapu otwierania błon owodniowych. Tylko myszy, które wcześniej rodziły, pełniły rolę pełnoprawnych położnych, zapewniając potomstwom przeżycie. Sugeruje to, że osobiste doświadczenie kształtuje skuteczność tego opiekuńczego zachowania.
Szersze implikacje
Badanie to potwierdza pogląd, że współpraca społeczna, zwłaszcza w okresach bezbronności, takich jak poród, jest podstawowym aspektem zachowania ssaków. „Istnieje wiele powodów, dla których ssaki są społeczne” – mówi autor badania Robert Froemke, „a jednym z głównych powodów jest wzajemna pomoc, zwłaszcza w tych naprawdę bezbronnych czasach”. Fakt, że myszy mają trudności z porodem i opieką nad potomstwem, podobnie jak ludzie, podkreśla ewolucyjną zaletę wzajemnego wsparcia.
Badanie pokazuje również, dlaczego takie zachowanie mogło pozostać niezauważone na wolności: zwierzęta szukają prywatności podczas porodu, aby uniknąć drapieżników. Odkrycia sugerują, że narodziny i wychowanie mogą być głównymi siłami organizującymi sieci społeczne zwierząt, napędzającymi współpracę i przetrwanie.
Konsekwencje wykraczają poza myszy. Naukowcy podejrzewają, że podobne zachowanie występuje u innych gryzoni i ssaków, co sugeruje, że opieka rodzicielska może być bardziej uniwersalnym aspektem królestwa zwierząt, niż wcześniej sądzono.
