Księżyc znajduje się obecnie w fazie słabnącego sierpa, co oznacza, że jest ledwo widoczny na nocnym niebie. Według NASA z 17 grudnia tylko 2% powierzchni Księżyca jest oświetlone, co sprawia, że cechy powierzchni są nie do odróżnienia bez specjalnego sprzętu. Oznacza to koniec cyklu księżycowego, zanim Księżyc w nowiu rozpocznie proces od nowa.
Zrozumienie cykli księżycowych
Księżyc okrąża Ziemię co około 29,5 dnia i jest to okres zwany cyklem księżycowym. W tym czasie widoczna dla nas część Księżyca przesuwa się, gdy światło słoneczne odbija się od jego powierzchni. Mimo że widzimy tylko jedną stronę Księżyca, jego oświetlony obszar stale się zmienia, co skutkuje ośmioma różnymi fazami.
Cykl ten jest ważny nie tylko z estetycznego punktu widzenia; wpływa na wiele naturalnych systemów na Ziemi, w tym na pływy, zachowanie zwierząt, a nawet niektóre rytmy biologiczne.
Wyjaśnienie ośmiu faz księżyca
NASA definiuje następujące fazy księżyca:
- Księżyc w nowiu: Księżyc znajduje się pomiędzy Ziemią a Słońcem, przez co jego widoczna strona jest ciemna.
- Rosnący sierp: Po prawej stronie (na półkuli północnej) pojawia się cienki pasek światła.
- Pierwsza kwadra: Połowa Księżyca jest oświetlona po prawej stronie, przypominając półksiężyc.
- Rosnący Gibbous: Ponad połowa Księżyca jest oświetlona, gdy zbliża się do pełni.
- Pełnia Księżyca: Cała widoczna powierzchnia Księżyca jest jasno oświetlona.
- Mniejsza wypukłość: Światło zaczyna słabnąć po prawej stronie.
- Trzecia kwadra (ostatnia kwadra): Lewa połowa Księżyca jest oświetlona.
- Zanikający Sierp: Słaby półksiężyc pozostaje po lewej stronie, zanim zniknie w ciemności.
Patrzę w przyszłość
Następna pełnia Księżyca nastąpi 3 stycznia 2026 r., po ostatniej, czyli 4 grudnia 2025 r. Fazy Księżyca to stały cykl określony przez jego ruch orbitalny oraz związek z Ziemią i Słońcem.
Zrozumienie tych faz stanowi podstawę do śledzenia czasu i oceny dynamicznych interakcji ciał niebieskich w naszym Układzie Słonecznym.
